Van frustratiesoort naar hebben!
Dinsdag 8 augustus 2017
Het is zo’n soort die ons al jaren achtervolgt. Al vele malen hebben we geprobeerd zelf een exemplaar te vinden, of er eentje te twitchen. Altijd mislukte dat. Op deze manier vormde de Waterrietzanger, want daar gaan de vorige regels over, onze grote frustratiesoort. Als gistermiddag het bericht door komt dat er eentje in de Groene Jonker zit, zakt ons de moed alweer in de schoenen. In gedachten zie ik ons alweer vele uren door de Jonker rondstruinen, natuurlijk zonder resultaat. ‘Gelukkig’ blijven we thuis, zodat we een volgende tegenvaller niet hoeven mee te maken (hem zien behoort natuurlijk niet tot de mogelijkheden).
Vanmiddag wordt de rietzanger echter nog steeds gemeld en dus smeden mijn vader en ik stiekem een plan om ’s avonds een paar uurtjes in de Groene Jonker door te brengen. De verwachtingen zijn laag gespannen als we rond een uur of half 7 het moerasgebied binnenlopen. Vanaf de eerste stap die we zetten, vallen er regendruppels. Bovendien is er slechts één andere vogelaar aan het zoeken. Kortom, geen ideale omstandigheden en dus verspreiden mijn vader en ik ons langs het pad waar de vogel voor het laatst gezien is. Binnen een minuut hoor ik uit mijn rug een smakkend geluid en als ik me opdraai, zie ik (tot mijn schrik) een opvallend gele rietzanger bovenin de vegetatie zitten. Het zal toch niet? Een opvallende lichte middenkruinstreep, opvallende banen op de rug, het is verdorie echt een Waterrietzanger. Alle frustraties van de afgelopen jaren vallen in een keer van me af.
Voor mijn vader blijft het Waterrietendrama ‘gelukkig’ nog langer duren, want hoewel hij slechts enkele 10-tallen meters verderop staat, komt hij net te laat om de vogel te zien. Een dik halfuur verregenen we hevig op de plek, maar van de vogel helaas geen spoor. Daarna verspreiden we ons iets verder, maar nog steeds is de rietzanger spoorloos. Inmiddels is er versterking van zeker drie man gekomen.
Net op het moment dat (bij mij althans) bijna alle hoop is weggeëbd, roept mijn vader: “Ik heb hem!”. Een kleine minuut laat de Waterrietzanger zich in de lage vegetatie langs het pad fraai zien aan alle waarnemers. Er is zelfs tijd om foto’s van de vogel te maken. Wat een prachtig beestje!
Waterrietzanger – Aquatic Warbler (photo: Peter van der Meer)
Waterrietzanger – Aquatic Warbler (photo: Peter van der Meer)
Mijn eerste nieuwe soort van dit jaar is eindelijk een feit (de Siberische Braamsluiper afgelopen januari niet meegerekend), en dat in de eigen regio! Nu wordt het tijd voor een nieuwe frustratiesoort. 🙂
Eifel dag 3: Waterspreeuw en vlinders in Zuid-Limburg
Zondag 23 juli 2017
Vandaag is alweer de laatste dag van dit weekendje in de Eifel. Voordat we koers richting Nederland zetten, lopen we bij het dorpje Heimbach ongeveer anderhalf uur langs de Roer. Hoogtepunt van deze wandeling zijn de drie Waterspreeuwen die we langs het beekje treffen. Bij tijd en wijle laten ze zich (al zittend, lopend, rennend en zelfs zwemmend) erg mooi bekijken. Wat een geweldige vogels zijn het toch! Onder een brug in het dorp zit een pas geboren Grote Gele Kwikstaart die geregeld gevoerd wordt door een volwassen exemplaar, ook leuk.
Roer bij Heimbach
Waterspreeuw – White-thoated Dipper (photo: Peter van der Meer)
Waterspreeuw – White-thoated Dipper (photo: Peter van der Meer)
Waterspreeuw – White-thoated Dipper
Grote Gele Kwikstaart – Grey Wagtail
Rond het middaguur verlaten we de Eifel en al snel rijden we Zuid-Limburg weer binnen. We stoppen op twee plekken in het zuiden: op de eerste locatie kunnen we ondanks de lichte regen 2 Dwergblauwtjes localiseren, bovendien vliegt hier ook een Boswitje rond. Op de tweede stop, stadspark de Hoge Fronten in Maastricht, zien we helaas geen Scheefbloemwitjes. Dit wordt echter ruimschoots goedgemaakt door een Bruin Dikkopje en een Kaasjeskruiddikkopje. De voormalige verdedigingswerken worden bovendien bevolkt door enkele Muurhagedissen.
Dwergblauwtje – Little Blue
Bruin Dikkopje – Dingy Skipper
Kaasjeskruiddikkopje – Mallow Skipper (photo: Peter van der Meer)
Muurhagedis – Common Wall Lizard (photo: Peter van der Meer)
Iets voor 5 uur zijn we weer bij de auto en beginnen we aan de terugreis naar Woerden. Het was een fantastisch weekend, zowel qua weer als qua soorten. Uiteindelijk is de dagvlinderlijst van dit weekend geëindigd op 36 verschillende vlindersoorten, een prachtig aantal. Een weekend dat zeker voor herhaling vatbaar is.
Eifel dag 2: Eifel NP en Blankenheim
Zaterdag 22 juli 2017
Vandaag gaan we de Eifel verkennen. Voor de ochtend staat een wandeltocht door het Nationale Park Eifel op het programma. Onderweg rijden we langs uitgestrekte agrarische gebieden waar we, net als gisteren, verschillende wouwen zien. Eenmaal stoppen we even langs de weg, zodat we ze wat beter kunnen bekijken. Hier tellen we zeker 3 Zwarte en 2 Rode Wouwen. Vooral de Zwarte Wouwen laten zich prachtig bekijken en fotograferen.
Zwarte Wouw – Black Kite
Zwarte Wouw – Black Kite
Aan het eind van de ochtend arriveren we bij het dorpje Dreiborn en even later lopen we over de uitgestrekte vlaktes van Dreiborn (genaamd de Dreiborner Hochfläche). De doelsoort hier is de Brilgrasmus, een in Zuid-Europa voorkomende grasmus die zeer zeldzaam is in NW-Europa. In dit gebied zit sinds half juni een mannetje te zingen (pas het 5e geval voor Duitsland). Eind juli, een paar dagen na ons bezoek, blijkt zelfs dat hier het eerste broedgeval van Duitsland heeft plaatsgevonden. Ik zal het kort houden, ondanks goed zoeken vinden we helaas geen Brilgrasmus. Gelukkig is er genoeg te beleven: in de lucht hangen enkele Rode Wouwen, een mannetje en jonge Grauwe Klauwier bevolken de struikjes en in de bosranden stikt het van de Geelgorzen.
Dreiborner Hochfläche
Geelgors – Yellow Hammer (photo: Peter van der Meer)
De show wordt vooral gestolen door de vele vlinders. Zagen we gisteren nog ons eerste Dambordje ooit, vandaag is het verreweg de talrijkste vlindersoort in dit gebied met vele 10-tallen exemplaren. Er zijn genoeg andere leuke soorten te zien: naast de algemene soorten vinden we o.a. een Bruine Vuurvlinder en een Koninginnepage vliegt snel langs ons heen. In de bosrand zien we nog meer leuke soorten: dankzij mannetje Keizersmantel blunderen we tegen zowel een Sleedoornpage als een Grote Weerschijnvlinder aan. We zien hier ook de enige libel tijdens deze vakantie: een Blauwe Glazenmaker.
Dambordje – Marbled White
Dambordje – Marbled White
Bruine Vuurvlinder – Sooty Copper
Blauwe Glazenmaker – Blue Hawker
De laatste uren van de middag besteden we bij Blankenheim, waar we de vele vlinders op de kalkgraslanden intensief afkijken. Vergeleken met bijvoorbeeld de Sint Pietersberg is het hier erg soortenrijk: soorten die in Nederland schaars of zeldzaam zijn, zoals Bleek Blauwtje, Dambordje, Keizersmantel en Bruine Vuurvlinder, zijn in groten getale aanwezig. Met wat meer geduld vinden we ook een Grote Parelmoervlinder, Boswitje, Bruin en Dwergblauwtje en onze tweede Sleedoornpage van de dag. Een gekke, kleinere parelmoervlinder (mogelijk Purperstreep-) is helaas te snel verdwenen.
Kalkgraslanden bij Blankenheim
Bleek Blauwtje – Chalk-hill Blue
Bleek Blauwtje – Chalk-hill Blue
Sleedoornpage – Brown Hairstreak
Grote Parelmoervlinder – Dark Green Fritillary (photo: Peter van der Meer)
Keizersmantel – Silver-washed Fritillary (photo: Frank van der Meer)
Eifel dag 1: vlinderen in de Hoge Venen
Vrijdag 21 juli 2017
Afgelopen weekend was het dan zover: we gaan voor het eerst naar dagvlinders kijken in het buitenland. Dat gaat gebeuren in de Eifel, een reliëfrijke regio in Duitsland net over de Belgische grens. Onze uitvalsbasis is het plaatsje Mechernich in het noorden van de Eifel.
’s Ochtends vertrekken we uit Woerden richting Mechernich en maken we een stop van een paar uur in de Belgische Hoge Venen. We zijn nog maar net de auto uit als er een grote donkere vlinder een paar meter naast de auto gaat zitten: een vrouwtje Grote Weerschijnvlinder! Zeker tien minuten zit de vlinder op de grond mineralen op te zuigen en laat zich hierbij fantastisch zien. Gaaf, zo mooi hebben we deze soort in Nederland bij lange na niet gezien.
Grote Weerschijnvlinder – Purple Emperor
Tijdens de wandeling door het hoogveengebied zien we een hoge diversiteit aan dagvlinders: naast de algemenere soorten komen we o.a. Zwart- en Geelsprietdikkopjes, een Eikenpage, nog twee Grote Weerschijnvlinders, een Zilveren Maan en ook de doelsoort (Veenbesparelmoervlinder) tegen. De uitgebreide sparrenbossen aan de rand van het veen worden fanatiek afgekeken, maar een Notenkraker levert het helaas niet op. Vanuit de bosjes in het veen roept een mannetje Goudvink; we zien deze fraaie vinkensoort even later ook zitten in een klein wilgje. Tot slot vliegt een witje met opvallende zwarte tekening boven de vegetatie langs het pad: het blijkt een Dambordje te zijn, onze eerste (maar zeker niet de laatste) keer dat we deze dagvlindersoort zien.
Veenbesparelmoervlinder – Cranberry Fritillary
Zilveren Maan – Small Pearl-bordered Fritillary (photo: Peter van der Meer)
Dambordje – Marbled White (photo: Peter van der Meer)
Hoge Venen in België
vlinders
Rond vier uur zijn we weer op de parkeerplaats en zetten we koers richting Duitsland. Onderweg passeren prachtige landschappen en boven de uitgestrekte graanvelden vliegen de eerste wouwen van het weekend: 2 Rode Wouwen. Iets voor 5’en arriveren we in Mechernich en zit de dag erop.
De afgelopen weken
Zondag 9 & 16 juli 2017
Het is al een tijdje geleden dat ik hier iets geplaatst heb. Het is niet dat we niets gedaan hebben, maar het ontbrak me aan tijd (en soms ook zin) om wat te schrijven. Zo zat ik voor mijn studie eind juni anderhalve week op Terschelling. Echt fanatiek vogelen zat er natuurlijk niet in, al heb ik toch wel leuke soortjes meegepikt. O.a. de langverblijvende Zwarte Zeekoet in de veerhaven, maar ook een zingende Grote Karekiet, Kleine Barmsijs, enkele Duinparelmoervlinders en vanuit bed kon je jonge Ransuilen horen roepen. Op 2 juli zagen (en vooral hoorde) mijn vader en ik bij Hilversum vervolgens mijn eerste Graszanger in bijna zes jaar.
Vorige week stond in het teken van libellen. Zaterdag mislukte de zoektocht naar de Rivierrombout jammerlijk genoeg, maar de volgende dag was het wel raak. In de Plateaux (in het zuidelijkste puntje van Noord-Brabant) fladderden enkele Weide- en Bosbeekjuffers boven het beekje en langs een kanaaltje zagen we een nieuwe soort: de Beekoeverlibel. De gewenste Gewone Bronlibel werkte helaas niet mee, net als de Zwarte Ooievaars van De Banen (Nederweert).
Bosbeekjuffer – Beautiful Demoiselle
Bosbeekjuffer – Beautiful Demoiselle
Beekoeverlibel – Keeled Skimmer
Beekoeverlibel – Keeled Skimmer
Tot slot staat vandaag ons inmiddels jaarlijkse tochtje naar de Weerribben op de planning. Het weer valt behoorlijk tegen: het is de hele dag zwaar bewolkt met in de middag zelfs enkele miezerbuien. Ondanks het niet bepaald ideale insectenweer is het een uiterst succesvolle dag. We bezoeken twee locaties in het gebied: een veenmosrietveld langs de Hogeweg en het Woldlakebos. Op de eerste locatie vinden we tijdens een kort wandeltochtje bijna 10 Zilveren Manen, een parelmoervlinder waarvan het aantal vlieglocaties in Nederland op twee handen te tellen is. Langs de kattenstaart langs de sloten vinden we onze tweede doelsoort: de Grote Vuurvlinder. Niet een exemplaar, niet twee; nee, maar liefst 4 exemplaren van deze zeer zeldzame dagvlindersoort laten zich fraai bekijken op een traject van zo’n 200 meter. Het gaat om drie vrouwtjes en een niet te determineren exemplaar (alleen met gesloten vleugels gezien).
Zilveren Maan – Small Pearl-bordered Fritillary
Zilveren Maan – Small Pearl-bordered Fritillary
Grote Vuurvlinder – Large Copper
Grote Vuurvlinder – Large Copper
De tweede locatie, het Woldlakebos, is opnieuw goed voor een Grote Vuurvlinder. Hier zien we ook de tweede nieuwe libellensoort in een week tijd: in de miezerregen vinden we zeker twee verschillende Kempense Heidelibellen. Ook qua vogels is het goed toeven in de Weerribben. Een Wielewaal laat geregeld van zich horen en Roerdomp vliegt tweemaal langs.
Kempense Heidelibel – Spotted Darter
Kempense Heidelibel – Spotted Darter (photo: Peter van der Meer)
Roerdomp – Eurasian Bittern (photo: Peter van der Meer)
Volgend weekend gaan we voor het eerst naar insecten kijken in het buitenland (en natuurlijk ook wel naar vogels) en wel in de Eifel (Mechernich). Ik zal proberen een verslagje te schrijven als we terug zijn. 😉
Het vlinderseizoen is echt begonnen
Zondag 11 juni 2017
De dagen worden langer, de temperatuur neemt toe en de vogelactiviteit neemt flink af: het voorjaar nadert zijn einde (gezien deze en deze klapper van vandaag zit er echter nog wel het een en ander in het vat). In deze tijd van het jaar komt een andere hobby van ons weer bovendrijven: vlinders en libellen kijken. Na wat wikken en wegen besluiten we om met z’n drieën naar de Veluwe te gaan, naar een bekende plek voor Bosparelmoervlinders.
Aan het begin van de middag parkeren de auto op een zandpad net voorbij het kleine, knusse Vierhouten en begint de korte wandeltocht naar het Hendrik Mouwenveld, een klein heideveldje aan de noordkant van de Veluwe. Eenmaal op het heideveld aangekomen is de eerste Bosparelmoervlinder snel gevonden. In totaal zien we zeker 10 exemplaren van deze zeldzame dagvlinder die in ons land alleen op enkele plekken op de Veluwe voorkomt. Veel vlinderaars gaan voor deze soort naar de Hoge Veluwe, maar het grote voordeel van het Hendrik Mouwenveld is dat je geen entreegeld hoeft te betalen.
Bosparelmoervlinder – Heath Fritillary
Bosparelmoervlinder – Heath Fritillary (photo: Peter van der Meer)
Langs het pad foerageert een Boomleeuwerik, vanuit de bosrand klinkt de zang van een Geelgors en een roepende Kruisbek vliegt over. In de heide zit bovendien een Groentje, een klein groen dagvlindertje. Na een uurtje lopen we weer door het bos terug naar de auto. Erg leuk is het paartje Goudvinken dat we in het naaldbos tegenkomen. Weliswaar is het een relatief algemene soort in Nederland, maar het lukt ons altijd maar weer om deze soort te missen. Er gaan jaren voorbij met één of zelfs geen Goudvink.
We zijn alweer vlak bij de auto als ons oog valt op drie zoogdieren die midden op het pad staan. Onze eerste ingeving is drie loslopende honden, maar al gauw komt de ware aard naar boven: het zijn Wilde Zwijnen! Na een minuutje vluchten ze het bos weer in door een naderende wielrenner en blijken het zelfs 5 exemplaren te zijn (1 man en 4 vrouwtjes). Wat onwijs gaaf! Een waardige afsluiter van deze dag.
Wild Zwijn – Wild Boar (photo: Peter van der Meer)
Wild Zwijn – Wild Boar (photo: Peter van der Meer)
Dagje vlinders kijken eindigt in telpost zitten
Zaterdag 20 mei 2017
Vandaag moet het dan eindelijk gebeuren: het zien en fotograferen van een Bont Dikkopje. Twee jaar geleden zag ik een exemplaar in het Haaksbergerveen tijdens een excursie voor mijn studie. Een foto zat er toen niet in en natuurlijk willen Frank en mijn vader deze mooie soort ook graag eens zien. Al jaren staat zo’n dagje voor deze zeldzame doelsoort op de planning, maar door onze langdurige vakanties op Texel in deze periode kwam het er maar niet van.
Na wat voorbereiding kiezen we ervoor om vandaag richting Valkenswaard, onder Eindhoven, te gaan voor deze soort. De keuze is gevallen op een heideveldje met de naam Cartierheide. Het duurt wel even voor we deze zeldzame dagvlinder (die in Nederland alleen in enkele gebieden in Twente, de Achterhoek, delen van Noord-Brabant en aangrenzend Limburg voorkomt) zien. In de heidevegetatie langs het pad zien we een of twee erg vliegerige exemplaren, maar een klein stukje verderop is het raak: bij een klein vennetje kunnen we drie Bont Dikkopjes erg fraai bekijken én fotograferen. Vlakbij de parkeerplaats zien we bovendien nog eens 9 exemplaren. Erg leuk en wat zijn ze klein hè?!
Bont Dikkopje – Chequered Skipper
Bont Dikkopje – Chequered Skipper
Ook andere leuke soorten zijn van de partij.
Citroenvlinder – Brimstone
Grote Keizerlibel – Blue Emperor
Grote Keizerlibel – Blue Emperor (exuviae)
Wespendief – Eurasian Honey Buzzard (photo: Peter van der Meer)
Rond vier uur zijn we weer bij de auto en gaan we weer huiswaarts. Op de snelweg bij Zaltbommel bereiken ons echter berichten dat een groep Vale Gieren (29 vogels) boven de Alblasserwaard vliegt. Aangezien ze richting NO vliegen, zouden ze zomaar de regio binnen kunnen vallen. Telpost de Horde lijkt een goede kanshebber om ze op te kunnen pikken. Bij Nieuwegein-Zuid nemen we daarom even later de afslag. Op de telpost sluiten we ons aan bij Ronald Jansen en even later sluiten ook Arjan Boele en Gert Vonk aan. Opvallend is de man Grote Zaagbek die voor de telpost zwemt, dat is een late!
Grote Zaagbek – Goosander (photo: Peter van der Meer)
De gieren zien we helaas niet (die blijken al snel te ver ZO van de Horde te zijn doorgestoken). Het is echter een gekke telling, met weinig maar wel erg leuke soorten. Aan de andere kant van de Lek cirkelt een Rode Wouw, terwijl hoog boven ons de derde Wespendief van de dag vliegt. De leukste soort betreft echter een laag overvliegende, roepende zangvogel. Ondanks dat we er niets aan zien, laat de roep geen ruimte aan te twijfelen: een Europese Kanarie! Dat is voor ons zelfs nog een nieuwe regiosoort. Rond kwart over 6 zetten we een punt achter deze succesvolle dag en keren we definitief huiswaarts.
Texel in het voorjaar
Vrijdag 14 april t/m zondag 14 mei 2017
Terwijl ik dit weblog schrijf, zit een man Beflijster op 15 meter van het raam te foerageren 🙂
Ook dit voorjaar was Texel de plek waar we het grootste deel van het voorjaar doorbrengen. Een weekendje halverwege april en vanaf 27 april twee volle weekjes hebben we vele uren buiten gevogeld, op zoek naar leuke en zeldzame soorten. Een echte klapper bleef helaas uit (die vielen wel direct ten noordwesten en zuiden van ons), al mag je met 2-3 Roodstuitzwaluwen, 2 Steppekiekendieven en twee nieuwe Texelsoorten (Roek en Ortolaan, nu in totaal 284 soorten op het eiland) natuurlijk niet klagen. Uiteraard geef ik de voorkeur aan vogelen, ook in de avonduren, in plaats van elke dag een weblog te schrijven. Vandaar nu een overzicht van de leukste waarnemingen in deze periode.
man IJseend tussen Eiders – drake Long-tailed Duck in flock Common Eiders
Groepen rotganzen blijven tegenwoordig tot eind mei hangen. In deze groepen zijn vaak ook een enkele Witbuik- en Zwarte Rotgans te vinden. De omgeving van Dijkmanshuizen en Dorpzicht zijn goede plekken om deze zeldzamere rotganzen te vinden. Opmerkelijk was de Wilde Zwaan die op 16 april tussen enkele Knobbelzwanen langs de Kadijksweg zat, ongetwijfeld dezelfde vogel die afgelopen winter in de omgeving van Oudeschild werd gezien. Zomertalingen zijn erg schaars op Texel en mogen dus niet ontbreken in dit overzicht. Een paartje bevond zich op 15 april in het Grote Vlak en een man zwom op 4 en 9 mei in Dijkmanshuizen. Leuk was de zomerkleed man IJseend die op 28 april vlakbij de Vuurtoren zwom. Een Grote Zilverreiger (nog steeds behoorlijk schaars op Texel) stond op 10 mei in het Grote Vlak. Adulten Jan-van-Genten vlogen over de Noordzee bij de Vuurtoren en bij Paal 9 (Hoornderslag).
Zwarte Rotgans (midden) – Black Brant (center; photo: Peter van der Meer)
Wilde Zwaan – Whooper Swan (photo: Peter van der Meer)
Op zondag 30 april was er in heel Nederland beukende roofvogeltrek. Ook Texel kon een graantje hiervan meepikken. Uiteindelijk pikten wij die dag op de noordpunt 2 Visarenden (waarvan eentje over de tuin!), 1 Zwarte Wouw, 1 Grauwe of Steppekiek (foto’s) en 4 Smellekens op.
Gelukkig vlogen ook op andere dagen leuke rovers rond op Texel. Zo joeg op 6 mei een Visarend boven de Vijver van Jochems. Naast de ongedetermineerde ringtail zagen we ook twee zekere Steppekiekendieven. Op 4 mei zagen we samen met Han Zevenhuizen een jonge vogel in de Eierlandse Duinen en de volgende dag zat een exemplaar te rusten op een duintje in de Bollekamer. Een Boomvalk trok op 3 mei over de Krimweg. Naast de vier Smellekens op 30 april, zagen we deze periode nog 4 andere exemplaren.
Fijn was de adulte Kraanvogel die op 14 mei in de Muy liep. Drie Steltkluten liepen op 29 april in de Westerkolk. Een typische voorjaarsgast op Texel is de Morinelplevier. Elk voorjaar doet een kleine groep van deze fraaie plevieren dit Waddeneiland aan. Dit jaar waren de akkers langs de Muyweg de uitverkoren locatie. Vanaf 29 april liepen daar maximaal 8 exemplaren. Paarse Strandlopers waren te zien in Ottersaat, in de veerhaven van Den Helder en op de Eierlandse Dam. Net als in andere voorjaren was Dijkmanshuizen een goede locatie voor steltlopers, getuige de vele strandlopers hier te vinden waren. Hiertussen zaten ook ten minste 2 Kleine en 3 Temmincks Strandlopers en zelfs een ad zomerkleed Grauwe Franjepoot.
Kraanvogel – Common Crane
Regenwulp – Whimbrel (photo: Peter van der Meer)
De omgeploegde akkers trekken vaak grote groepen meeuwen aan. Hieronder bevonden zich zeker 4 Zwartkopmeeuwen (2 1e zomers, 1 2e zomer, 1 ad zomer), een soort die nog steeds behoorlijk schaars is op Texel. Een andere 2e zomer, in Dijkmanshuizen, was gekleurringd, maar helaas zat deze te ver om af te lezen. Tot slot zaten twee adulten en een jong beest op het wad bij de Cocksdorp. Een andere leuke meeuwensoort is de Dwergmeeuw, waarvan op 5 mei twee kleine groepjes ver over de Noordzee ter hoogte van de Vuurtoren vlogen. Dwerg- en Noordse Sterns zijn beide schaarse tot zeldzame broedvogels op Texel, die vooral aan de oostkust tot broeden komen. Voor Dwergsterns zijn de Volharding en het strand bij de Vuurtoren en Paal 9 goede locaties, terwijl we onze enige 2 Noordse Sterns van dit voorjaar op Ottersaat (op 16 april) zagen.
ad zomer Zwartkopmeeuw – ad summer Mediterranean Gull
1e zomer Zwartkopmeeuw – 1st summer Mediterranean Gull (photo: Peter van der Meer)
Zomertortels lijken met het jaar zeldzamer op Texel te worden. Een van de beste plekken op het eiland is de ruime omgeving van de Krimweg (vakantieparken de Krim & Sluftervallei en het Krimbos). Hier waren op meerdere dagen maximaal 2 exemplaren aanwezig. Met dank aan Tim Schipper zagen we op 28 april een Draaihals. Deze zeldzame spechtensoort foerageerde in een klein duinvalleitje net ten zuiden van de Vuurtoren op mieren en liet zich erg fraai bekijken.
Zomertortel – European Turtle Dove (photo: Peter van der Meer)
Draaihals – Wryneck (photo: Peter van der Meer)
Op 14 mei liet een Wielewaal in het Krimbos enkele malen van zich horen. De eerste nieuwe Texelsoort (#283) van dit jaar zagen we op 16 april. Aan het eind van de Oorsprongweg zaten 3 Roeken, een soort die niet broedt op Texel en hier dus erg schaars is. Een van de hoogtepunten van deze periode Texel was de Roodstuitzwaluw. In de hele periode vlogen 2-3 exemplaren rond op het eiland: naast het unieke geval van de Roggesloot (die er een week zat), slaagden Frank en ik erin om op 6 mei tweemaal een exemplaar bij de Vuurtoren op te pikken. De vraag is of het tweemaal hetzelfde individu was of dat het gaat om twee beesten gaat. Fluiters waren opmerkelijk goed vertegenwoordigd dit voorjaar, met minstens drie exemplaren op alleen al de noordpunt: 30 april in de Tuintjes en 2 in het Krimbos op 4 mei. Ter vergelijking, tot dit jaar had ik in totaal 3 Fluiters op het eiland. Leuk was de Vuurgoudhaan die zich op 30 april in de Tuintjes bevond. In dit gebied zat op 6 mei een prachtige zwart-witte man Bonte Vliegenvanger; een noordelijke vogel dus.
Roodstuitzwaluw – Red-rumped Swallow (photo: Peter van der Meer)
Vuurgoudhaan – Firecrest (photo: Peter van der Meer)
In vergelijking met andere jaren leken Beflijsters in hogere aantallen aanwezig. Op vele dagen waren exemplaren aanwezig in de duingebieden. Een prachtige man zat zeker 5 dagen achtereenvolgend in de tuin van onze bungalow. Een late Kramsvogel liep op 6 mei op het Renvogelveld. Paapjes waren opmerkelijk schaars met drie exemplaren: 2 in de Tuintjes en in de Mokbaai. Op het Renvogelveld liep een mannetje Rouwkwikstaart (14 april) en op dezelfde plek liepen in mei 3 Noordse en Engelse Kwikstaarten. Laatstgenoemde was ook te zien in Dijkmanshuizen (4 mei) en De Nederlanden (6 mei). Een Appelvink vloog op 12 mei roepend rond boven het Krimbos. Tot slot betekende een man Ortolaan op 7 en 8 mei een nieuwe Texelsoort (#284). De gors foerageerde in de wegberm van de Redoute op paardenbloemzaden en liet zich op korte afstand fraai zien.
Beflijster in de tuin – Ring Ouzel in garden (photo: Peter van der Meer)
man Rouwkwikstaart – male Pied Wagtail ssp. yarrellii (photo: Peter van der Meer)
Noordse Kwikstaart – Grey-headed Wagtail ssp. thunbergi
Ortolaan – Ortolan Bunting
Dagje Biesbosch
Zondag 2 april 2017
Na gisteren een paar uurtjes in de buurt te hebben gevogeld (Groene Jonker, met een vroege Zwarte Stern als hoogtepunt) is vandaag het plan om richting de Biesbosch te gaan. Voor we vanochtend vertrekken, meldt Ronald Jansen een Buidelmees in de Everdinger Uiterwaarden. Aangezien we daar bijna langskomen en omdat het veel te lang geleden is dat we deze schaarse soort hebben gezien, passen we Everdingen in het plan in.
In Everdingen worden we welkom geheten door veel teruggekeerde zomergasten: meerdere Fitissen zingen vanuit de wilgen, terwijl de zang van Blauwborst en Rietzanger uit de rietkragen klinkt. Een Cetti’s Zanger laat zijn explosieve zang horen en op de slikplaatjes lopen een Kleine Plevier en onze eerste Gele Kwikstaart van het jaar. Voor de Buidelmees moeten we wat geduld hebben, maar het is Frank die de vogel knap opmerkt. Lang kunnen we haar (?) niet bewonderen, want al snel verdwijnt de vogel in het riet en even later vliegt ze hoog weg, waarschijnlijk het gebied uit.
Buidelmees – Penduline Tit (photo: Peter van der Meer)
Buidelmees – Penduline Tit (photo: Peter van der Meer)
Na dit geslaagde avontuurtje zetten we koers richting de Brabantse Biesbosch. Ook hier hangt het voorjaar in de lucht: het stikt van de Fitissen en Cetti’s Zangers, op meerdere plekken zingen Rietzangers en Veldleeuweriken en ook Zomertalingen zijn in goede aantallen aanwezig. Een paar Lepelaars vliegen over en zelfs een Oranjetipje is van de partij. De hier al lange tijd rondhangende Mongoolse Pieper is vandaag helaas niet weggelegd voor ons (gelukkig zagen we de vogel in januari). De Visarenden werken beter mee; een exemplaar zit op het nest en sleept geregeld met takken, terwijl een andere vogel met een vis richting het nest vliegt.
Zomertaling – Garganey
Tot slot nemen we een kijkje in de Polder Hardenhoek. Ook hier zijn meerdere Cetti’s Zangers aanwezig, een enkeling laat zich zelfs even zien. Door het hoge water zitten er helaas weinig eenden en steltlopers. In de meeuwenkolonie ontdekken we enkele Zwartkopmeeuwen en een jonge Pontische Meeuw. Spectaculair waren de 4 (!) Zeearenden die boven onze hoofden vliegen, vergezeld door meerdere Buizerds, een Slechtvalk en een Bruine Kiekendief. De arenden roepen zelfs af en toe naar elkaar. Wat een machtige beesten!
Zeearend – White-tailed Eagle (photo: Peter van der Meer)
Soms heb je van die dagen
Zondag 12 maart 2017
Soms heb je van die dagen dat het flink mee zit. Net voor we bij Winterswijk de afslag richting Bekendelle willen nemen, valt me een groep ganzen op die een stukje met de auto mee vliegt. “Leuk, hebben we toch nog onze portie ganzen”, grappen we. Het duurt opmerkelijk lang voor we door hebben dat het helemaal geen ganzen maar Kraanvogels zijn! Gauw zetten de auto langs de kant en kunnen we de vogels (circa 60) nog een minuutje volgen. Kort draaien ze en daarna raken we ze helaas kwijt. Ondanks een korte zoektocht (het leek er even op dat ze geland waren) kunnen we de Kraanvogels niet meer terugvinden. Toch een goed begin van de dag!
In het prachtige moerasbos van Bekendelle is onze portie geluk nog niet op. Uiteraard zien we leuke maar te verwachten bossoorten als Vuurgoudhaan, Appelvink en Glanskop. Zeker drie Middelste Bonte Spechten laten veel van zich horen en zien, net als een vrouwtje Zwarte Specht. Boven het bos vliegen vele Buizerds, maar even later is het raak: een fraaie Rode Wouw vliegt laag en dichtbij boven het bos, al zijn we door de bomen de vogel relatief snel kwijt. Zelfs een groepje Goudvinken, typisch zo’n soort die wij altijd missen, kan niet ongezien door het bos zwerven. Twee paartjes foerageren hoog in een lariks op de lariksappels. De Kortsnavelboomkruiper is eigenlijk de enige afwezige.
Middelste Bonte Specht – Middle Spotted Woodpecker (photo: Peter van der Meer)
vrouw Zwarte Specht van eerder dit jaar (Planken Wambuis) – female Black Woodpecker, photo from Jan 2017 (Veluwe, photo: Frank van der Meer)
De volgende stop ligt aan de andere kant van Winterswijk: in de steengroeve is de bekende ‘Beleef de Lente’-Oehoe binnen een minuut gevonden. Het vrouwtje zit alweer op het nest en wiegelt af en toe wat heen en weer. Minder geluk hebben we rond het Korenburgerveen. Hier worden we helaas niet getrakteerd op de gewenste broedverdachte Kraanvogels.
Oehoe – Eagle Owl
Dat onze portie geluk voor vandaag op lijkt, bewijzen de lege vissteigers bij Zutphen (geen Waterspreeuw) en het gebrek aan Europese Kanaries bij Ede. Op laatstgenoemde plek stuiten we wel op de eerste dagvlinders van het jaar (al zagen we vanuit de auto eerder op de dag al meerdere Citroenvlinders rondvliegen): minstens 1 Gehakkelde Aurelia en 2 Kleine Vossen zitten op de hoop ruige vegetatie waar de kanaries vaak op zitten.
Gehakkelde Aurelia – Comma Butterfly (photo: Peter van der Meer)
