Aziatische Goudplevier – Weblog Robert van der Meer

Zaterdag 27 juni 2020

In de zomermaanden (circa vanaf half juni) is er op vogelgebied weinig te beleven. Steltlopers vormen hier wellicht een uitzondering op. Er wordt geregeld een leuke steltlopersoort gevonden in deze periode. Exact een jaar geleden keken Frank en ik bijvoorbeeld in Friesland naar de 1e Grijskopkievit van Nederland. Vandaag kunnen we langere tijd een fraaie Aziatische Goudplevier bewonderen. Deze soort is zeldzaam in ons land, maar wordt tegenwoordig wel jaarlijks waargenomen. Deze vogel, aanwezig in de weilanden achter natuurgebied De Putten tussen Camperduin en Petten, is alweer mijn 3e in Nederland (na 1 op Texel en 1 in de regio), maar pas de 1e in volledig zomerkleed. Samen met o.a. Sven Valkenburg, Erik-Jan Barten, Pieter Doorn, Bertus de Lange en Hans Tetteroo horen we de vogel zelfs meermaals roepen.

Aziatische Goudplevier – Pacific Golden Plover

Vervolgens rijden we naar natuurgebied De Putten. In 2018 zag ik hier mijn 1e Dougalls Stern, de soort waarvoor we vandaag opnieuw dit gebied bezoeken. Al enkele dagen bezoekt deze dwaalgast de grote Grote Sternkolonie in dit gebied. Bij aankomst worden we al gelijk op de Dougalls Stern gewezen. De vogel zit voornamelijk aan de achterkant van de kolonie. Vaak zit het beest half verscholen achter een schelpenstrandje en dan is alleen een kruin, vleugelpunt of snavel zichtbaar. Eenmaal vliegt de vogel een rondje boven het gebied, waarbij hij een vis van een Visdief afhandig maakt. Naast deze zeldzame soort merken we o.a. meerdere Dwergsterns, een Visdief met een zwarte snavel en een Dwergmeeuw op, geen verkeerde score.

Visdieven, Grote Sterns en Dwergstern – Common, Sandwich and Little Tern

Na dit geslaagde tripje rijden we nog langs Bergen aan Zee om naar Bruine Eikenpages te zoeken, maar aangezien het begonnen is met regenen, besluiten we niet uit te stappen en maar weer naar Woerden te rijden.

Vrijdag 5 augustus 2016

Het is twee uur ’s middags en ik ben net klaar met een aflevering van Castle als ik zie dat ik een telefoontje gemist heb. Via het ingesproken voicemailbericht blijkt dat het Hans Russer is, die meldt dat hij waarschijnlijk een Amerikaanse Goudplevier gevonden heeft in de Ruygeborg, een nieuw natuurgebied bij Nieuwkoop. Een paar minuten later belt Hans weer. De vogel is wat dichterbij komen zitten en Hans trekt zijn melding in, het gaat waarschijnlijk toch om een gewone Goudplevier. Jammer. We willen net weer verder gaan met waar we mee bezig waren als een derde belletje volgt: het is weer Hans. Hij meldt dat de vogel tussen wat Goudplevieren is gaan zitten en de betreffende vogel is toch overduidelijk een heel stuk kleiner. Samen met de andere waargenomen kenmerken durft Hans er weer een Amerikaan van te maken. Wat heen-en-weer-geapp met Paul van de Werken en een paar minuten later zijn we met z’n drieën (ook Frank gaat mee) onderweg naar de Ruygeborg.

Een kwartiertje later vergezellen we Sander Haak en Hans, later gevolgd door o.a. Marianne Wustenhoff, Dirk Dijkhof en Chris Groenendijk. De vogel is gelukkig nog gewoon in beeld, wel op grote afstand. Opvallend is het grootteverschil met de omringende Goudplevieren, de vogel is een behoorlijk stuk kleiner en vooral slanker dan een Goudplevier. Daarnaast valt ook de volledig zwarte anaalstreek op. Door de grote afstand is het moeilijk om de andere kenmerken te controleren, maar aanvankelijk lijken die inderdaad te wijzen op een Amerikaanse Goudplevier. Wanneer de zon achter de wolken verdwijnt, komen er toch wat meer twijfels: is het toch geen Aziatische Goudplevier? Naarmate de tijd vordert, gaan steeds meer meningen naar deze laatste soort. Een erg bijzondere waarneming, want van deze soort zijn slechts 60 eerdere aanvaarde gevallen, waarvan maar 2 buiten de kustzone.

Rond een uurtje of 4 gaan we weer huiswaarts. We rijden bij Zegveld als we weer gebeld worden door Hans. We grappen wat over over welke soort hij nu weer gevonden heeft en Hans noemt lachend “Klein Waterhoen”. Hij blijkt echter bloedserieus te zijn… Even later corrigeert hij zich, want het blijkt om een Kleinst Waterhoen te gaan. Als de wiedeweerga draaien we om en haasten we ons naar de Groene Jonker, waar de zeldzame ral moet zitten. In de Jonker begroeten we o.a. Hans, Ellen Sandberg en Rob Halff. De ral is helaas al even uit beeld. Dat geldt niet voor een foeragerende jonge Waterral en onderstaande muis.

Na een uur wachten, komt het Kleinst Waterhoen eindelijk de vegetatie uit lopen en laat zich fraai zien, vaak wel deels achter vegetatie. Na een paar minuten vliegt het waterhoen een slootje over en verdwijnt uit beeld, voor ons het teken om weer terug naar Woerden te gaan.

Kleinst Waterhoen – Baillon’s Crake (photo: Paul van de Werken)

Tag: Aziatische Goudplevier

Twee goede soorten op 900 m van elkaar vandaan

Twee knallers in de regio!