De Groene Jonker strikes again!

Donderdag 10 juli 2014

De excursie in Kwintelooyen krijgt nog een prachtig vervolg. Aan het eind van de middag belt Marianne Wüstenhoff ons namelijk met groot nieuws: Kees Janmaat heeft net een adult mannetje Klein Waterhoen gevonden in de Groene Jonker en zij staan nu beiden naar de vogel te kijken! Wat een fantastisch nieuws, zeker omdat we de juveniele vogel in 2009 in ditzelfde gebied op pijnlijke wijze gemist hebben. Dat exemplaar – eveneens ontdekt door Kees – werd destijds geheimgehouden omdat Kees ontevreden was over de gang van zaken m.b.t. de broedende Kleinst Waterhoenders (die óók ontdekt zijn door Kees) eerder dat jaar.

Gauw rijden we van Veenendaal terug naar Woerden, waar we onze moeder afzetten, en daarna gelijk door richting Noorden. Eenmaal aangekomen in de Groene Jonker schuiven we aan bij Kees, Marianne, Maria van Antwerpen en Huib de Rooij, die ons al op staan te wachten. Het duurt even voordat de vogel tevoorschijn komt, maar na enige tijd komt het Klein Waterhoen (slechts ter grootte van een spreeuw) op circa 60 meter afstand uit het riet lopen. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is bij rallen, laat de vogel zich bijna constant zien, vaak helemaal open langs het riet foeragerend. Zeker twee uur lang kunnen we het ralletje fantastisch (mede door de zeer goede lichtomstandigheden) bekijken. Goed zijn de kenmerken te zien: naast de grootte valt de korte groene snavel met smalle rode basis, de egaal blauwgrijze flanken (zwart-witte bandering begint pas achter de poten), nauwelijks wit gestippelde bovenzijde en de lange handpenprojectie op. Leuk is dat de vogel eenmaal samen in één beeld loopt met een Zwarte Ibis en eenmaal met een vrouwtje Steltkluut.

Klein Waterhoen – Little Crake

Klein Waterhoen – Little Crake

Na enige tijd schuiven ook Paul van de Werken, Hans Russer en Sander Haak aan bij de vogel, die zich nog steeds zeer fraai laat zien. Rick Schonewille blijkt helaas in het buitenland te zitten. Na enig overleg besluiten we het nieuws slechts regionaal bekend te maken, vandaar ook dit verlate verslag. De vogel zal namelijk vele tientallen, zo niet honderden vogelaars en fotografen naar de Groene Jonker trekken. Het verleden (Kleinst Waterhoen in 2009 en 2012) heeft uitgewezen dat massatwitches in dit gebied niet goed gingen, overal ontstonden nieuwe paden doordat (voornamelijk) fotografen van de paden af gingen, de vogels werden geregeld verstoord, etc.

Klein Waterhoen – Little Crake

Uiteindelijk heeft de zeer zeldzame ral (58 aanvaarde vogels en slechts 1 bewezen broedgeval) het tot zeker 12 juli uitgehouden in de Groene Jonker. Na deze datum is er nog wel dagelijks gezocht, maar zijn er geen gedocumenteerde waarnemingen meer. Zelf heb ik de vogel ook nog op zaterdagmiddag (12 juli) gezien, toen waren de omstandigheden echter een stuk slechter (veel luchttrilling, tegenlicht). Ook op zondagavond hebben we nog geprobeerd de vogel in beeld te krijgen, maar met zeker 5 andere vogelaars konden we de vogel niet meer vinden. Inmiddels is de waarneming aanvaard door de CDNA.